Eerste Rit: Bimota Db7 Oronero

Bimota DB7 Oronero - First Ride

Koolstofvezel biedt de ultieme combinatie van kracht en lichtgewicht. Formule 1-wagens en de nieuwste Boeing 787 Dreamliner zijn zinvolle voorbeelden van de technologische prestaties die worden verleend door een vakkundig gebruik van de spullen. Theoretisch zou het het perfecte materiaal zijn voor ultralichte en stijve motorfietsframes, maar weinigen in het motorrijden hebben de uitdaging aangenomen; nog minder zijn succesvol geweest.

Betreed Bimota, een van slechts een handvol motorfietsfabrikanten die echt recht hebben op het verkopen van fietsen met prijskaartjes van meer dan $ 40.000. Bimota introduceerde zijn Oronero koolstofvezel-editie van de schitterende DB7 op EICMA 2008, voltooide duurzaamheid- en betrouwbaarheidstests tegen het midden van 2009 en exploitanten, zoals ze zeggen, staan nu klaar om bestellingen voor de Oronero op te nemen, wat 'Black Gold' betekent.

De Oronero dupliceert de DB7 tot op elk geometrisch en constructief detail, met perfect getextureerde koolstofvezel en een glanzend zwarte afwerking die nog meer waarde toevoegt aan de toch al prachtig ontworpen machine. Het behouden van het oorspronkelijke frame van het traliewerk was een gewaagde technische uitdaging: de mechanische eigenschappen van koolstofvezel kunnen het beste worden gebruikt in grote, doorlopende structuren zoals de romp van een America's Cup-zeilboot of de romp en vleugels van een straalvliegtuig, niet in structuren samengesteld uit veel kleine, onderling verbonden elementen zoals een buisvormig traliewerkframe. Het vandaag geaccepteerde frame-ontwerp met een paar deelbogen met grote doorsnede was veel gemakkelijker te produceren en mogelijk ook lichter en stijver. Maar dan zou het de Oronero beroofd hebben van die unieke, traditionele Italiaanse smaak, nietwaar? Om nog maar te zwijgen van het feit dat het een compleet ander uitziende fiets was dan de zeer succesvolle DB7.

Om het beste uit koolstofvezel te halen dat werd toegepast op een dergelijke complexe structuur, schakelde Bimota hoofd projectingenieur Andrea Acquaviva de expertise van BRBike in, een Italiaans bedrijf dat zich specialiseert in de constructie van racefietsframes. Bij de vervaardiging van zijn buisvormige structuren plaatst BRBike een aantal koolstofvezel-sokken, geïmpregneerd met hightech epoxyharsen. De buisvormige elementen die het Bimota-frame vormen behouden hetzelfde ovale ontwerp en afmetingen (50 x 30 mm) van de stalen buizen die ze vervangen, met een dikte van 0,5 mm dikker op 2 mm. Het eindresultaat is een 30 procent meer torsie rigide kunstwerk en dezelfde technologie wordt toegepast op de constructie van de swingarm. Gas tank, zitting, kuip en de rest van het "carrosserie" zijn prachtig gemaakt in carbon vezel met behoud van het originele DB7-ontwerp. Al het andere op mijn test DB7 Oronero is een totale carry-over van de DB7 op het gebied van componenten: Tenneco-Marzocchi Corse RAC 43 DLC-vork, ExtremeTech 2T4V-schok, dubbele 320 mm "daisy style" remrotors en Brembo vierzuiger Monobloc remklauwen. En de Oronero wordt aangedreven door een Ducati 1098-eenheid, hetzelfde als de DB7 die ik vorig jaar heb getest, dus een directe vergelijking tussen beide kan eenvoudig worden getrokken, hoewel Bimota binnenkort toegang moet krijgen tot de Ducati 1198 Testastretta Evo-motor.

De Oronero is een opwindende evolutie van een absoluut meesterwerk met misschien wel het meest intrigerende, technisch geavanceerde chassis ooit om een Ducati 90-graden V-Twin te gebruiken: correcte stuurgeometrie en anti-squat-kenmerken, en een gebalanceerde gewichtsbias binnen dezelfde 56.5-inch wielbasis als op de Ducati 1098 1198-en alles nu tot een vederachtige 360 pond, 14 pond minder dan de stalen DB7. Zithoogte is slechts 31,5 inch, een uitstekende prestatie op een sportfiets die zo compact is, en het zadel wordt zo ver mogelijk naar voren geduwd voor een kort bereik naar de clip-ons. Veel belangrijker is dat, volgens Bimota, de positie van de zithouding zeer klein is, met een renner aan boord, van de verdeling van de gewichtsdistributie, van 52/48 statisch naar (nog steeds behoorlijk correct) 49/51 dynamisch,

Het opheffen van de fiets vanaf de zijstandaard is voldoende om te begrijpen hoe ongelooflijk licht de Oronero is. Het rijden is nog beter. Shod met Pirelli Diablo Rossos, de DB7 Oronero bleek erg gemakkelijk te leren en hoek-tot-knie-puck-krabben magere hoeken, waarbij het vervolgens je aanmoedigt om een of twee inkepingen verder te duwen. De extra stijfheid van het Oronero-frame en het lichtere totale gewicht verbeteren het precieze stuur- en reactievermogen tienvoudig. Dan is er nog de grotere vermogen / gewichtsverhouding van de fiets, die nog meer bijdraagt aan de zeer indrukwekkende versnelling en gasrespons.

Op een bepaald niveau van agressie flitst de prijs van de Oronero echter met een rood waarschuwingslampje Uit mijn hoofd. Wat in godsnaam, deze Bimota is zo ongelooflijk responsief en stellig, dat durven voorbij het regelboek de regel wordt. In het echte leven vertalen de kwaliteiten van het Oronero-chassis zich in veel eerder geopende gasopeningen uit hoeken samen met de allerhoogste wendbaarheid en stabiliteit, een zoet gevoel van bijna onoverwinnelijkheid. En een vleugje exclusiviteit die je onderscheidt in elke menigte. Tegen een prijs, natuurlijk. Slechts $ 40.000.

027 Bimota DB7 Oronero