Salt Of The Dirt: An Ode To The Kawasaki Klr650

"Een KLR is geen motorfiets; het is een leeg canvas waarmee je de rest van je leven kunt schilderen. Oké, ik geef het toe: ik pakte dit citaat van

klrforum.com . Het is goed spul, zelfs als de letterlijke kant van mijn hersens erover peinst dat deze Kawasaki geen motorfiets is. De KLR is heel zeker één, een goede, en er is niets mis met een motorfiets, een motorfiets, die beschouwd wordt als een "leeg canvas waarmee je de rest van je leven kunt schilderen." De KLR, hoe dan ook van de langstlopende modellen in de geschiedenis van motorrijden, wekt passie op als weinig andere. Sinds hij in 1984 uitkwam als een 600, heeft deze Kawasaki

mensen gewonnen met zijn gemakkelijke rijgemak, zijn verleidelijke veelzijdigheid en het verleidelijke vooruitzicht van waar hij je naartoe kan brengen. Het is een fantastische fiets voor dagelijks gebruik, een betaalbare dual-sportmachine die schittert als een forens of een volledig ontdekte wereldreiziger. Talloze mensen gebruiken KLR's op deze manier, door gebruik te maken van de betrouwbaarheid, het bereik en de bestemming van de fiets. Het Amerikaanse leger heeft zelfs enkele KLR's, omgezet in diesel en onze soldaten helpen op afgelegen locaties. De kans is groot dat, als je in een afgelegen deel van de wereld bent en een reiziger voorbij ziet rijden, hij ofwel op een grote BMW R1200GS

of een KLR. Fantastische fietsen, allebei, maar velen zullen beweren dat de aanzienlijk lichtere en goedkopere Kawasaki de slimmere keuze is. Het is zeker old-school, maar de gecompenseerde, vloeistofgekoelde 651cc-single blijft gewoon op loodvrije basis aansluiten en het gebrek aan technische complexiteit van de fiets wordt als een bonus gezien. Geen tractiecontrole? Geen ABS? Geen actieve suspensie? Geen probleem. Dat betekent alleen maar dat er minder dingen te breken of fout te gaan.

Daarin ligt de schoonheid van Kawasaki's elektrische start KR650. Het is makkelijk. Het is eerlijk. Het is pretentieloos. Het is net als een Timex-horloge: het duurt even en het blijft maar tikken. Je zou het eigenlijk op het parcours kunnen repareren. Bovendien heeft de KLR een enorme aftermarket-ondersteuning en een zeer actieve online community. Geen wonder dat het elk jaar beter verkoopt dan de Honda XR50L en

Suzuki DR650 gecombineerd. Afgezien van de op een frame gemonteerde kuip en nieuwe motor voor het model van 2008, plus een krachtigere motor Kawasaki heeft in de loop van de jaren niet veel met de KLR gedaan, maar in plaats daarvan gekozen om het betaalbaar te houden voor de massa. En het is een filosofie die tot op de dag van vandaag doorgaat met de 2014.5 KLR650 nieuwe editie, waarvan de steviger ophanging en bredere stoel slechts $ 100 toevoegen aan de kosten van de fiets, maar het een aanzienlijk betere off-road machine maken zonder een cent van het comfort op de weg op te offeren. . Volledig aangeklede KLR650 nieuwe editie in Metallic Flat Raw Graystone. De weg begint rotsachtig te worden terwijl we de weg naar Wheeler Pass naderen.

KLR zou beter zijn geweest op knoppen, maar voorraadrubber was voldoende. <<<<<<<<<<> <> <> Naast Auto Creek Wash Road gereden.

KLR paste in deze omgeving perfect.

Wie zei dat Death Valley helemaal droog en zanderig is? Wij niet.